Η λέξη κατάθλιψη χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει ένα ευρύ φάσμα συναισθηματικών καταστάσεων, από μια ήπια μελαγχολική διάθεση έως μια σοβαρή καταθλιπτική συμπτωματολογία. Τα όρια μεταξύ φυσιολογικής θλίψης και κλινικής κατάθλιψης μπορεί να είναι δυσδιάκριτα, γεγονός που καθιστά τη διάγνωση πολλές φορές δύσκολη, ακόμη και για τους ειδικούς.
Η φυσιολογική θλίψη ως αντίδραση στη ζωή.
Όλοι οι άνθρωποι βιώνουμε συναισθήματα θλίψης, απογοήτευσης ή ματαίωσης σε διάφορες φάσεις της ζωής μας, ως φυσική αντίδραση σε δύσκολες ή οδυνηρές καταστάσεις. Αυτά τα συναισθήματα, αν και δυσάρεστα, δεν επηρεάζουν σημαντικά τη λειτουργικότητά μας και υποχωρούν σταδιακά με την πάροδο του χρόνου.
Πότε μιλάμε για κατάθλιψη;
Όταν, όμως, η θλίψη επιμένει, συνοδεύεται από ανηδονία (αδυναμία να νιώσουμε χαρά), αίσθημα κενού και γενικευμένη απογοήτευση που δεν υποχωρεί, τότε ενδέχεται να μιλάμε για κλινική κατάθλιψη. Σε αυτή την περίπτωση, είναι σημαντικό να αναζητήσουμε τη βοήθεια ενός ειδικού ψυχικής υγείας, ο οποίος μπορεί να μας καθοδηγήσει στην κατανόηση και αντιμετώπιση των συμπτωμάτων μας.
Η εμφάνιση της κατάθλιψης αποτελεί ένα μήνυμα ότι κάτι στη ζωή μας χρειάζεται επαναξιολόγηση. Είναι μια ευκαιρία για βαθύτερη ενδοσκόπηση και επαναπροσδιορισμό, ώστε να αναζητήσουμε πιο υγιείς και λειτουργικές ισορροπίες στην καθημερινότητά μας.